Γιατί όπως μας λέει και η Αναστασία Βαβύλα: είναι το άθλημα που αγαπάμε και είμαστε διαθέσιμοι να μιλήσουμε για αυτό, να γνωρίσει ο κόσμος την άλλη πλευρά και όχι αυτή που βλέπουν στις ταινίες.
Εγώ ξεκίνησα σχετικά μεγάλη στα φοιτητικά μου χρόνια, ήθελα πάντα όμως να ασχοληθώ με την πυγμαχία, απλά δεν υπήρχε τίποτα στη περιοχή.Ξεκίνησα στην Αθήνα, στον Πειραιά συγκεκριμένα. Ήθελα να ξεκινήσω κάτι εδώ, είχα δοκιμάσει άλλες πολεμικές τέχνες δε χρειάζεται να ονοματίσω δε με γεμίσανε και ασχολήθηκα με άλλα αθλήματα: στίβο, μπάσκετ, ενόργανη. Έχω περάσει πολλά πριν καταλήξω.
Ήθελα πάντα ένα μαχητικό άθλημα πέρα από οτιδήποτε άλλο γενικότερα έχω μεγάλη αγάπη για τον αθλητισμό και θεωρώ ότι οποιαδήποτε άθλημα και αν ξεκινούσα θα το συνέχιζα, αγωνίστηκα και σε επίπεδο πρωταθλητισμού . Δοκίμασα μαχητικά αθλήματα όσο ήμουν εδώ.
Μιλάμε για τη χρόνια... όταν ήμουν δέκα πέντε. Το 96-97 εκεί. Εκείνες τις χρονιές και πιο μικρή που ήμουν ζητούσα από τους γονείς μου να με πάνε κάπου..
Σε μια γυναίκα δε ρωτάνε ποτέ την ηλικία της. Άλλα σένα δάσκαλο του μποξ ρωτάνε πόσο χρονών είσαι και πόσα χρόνια διδάσκεις μποξ;
Α: Εγώ είμαι 34 κλεισμένα. Δεν έχω κανένα θέμα με την ηλικία μου. Διδάσκω πυγμαχία σαν δεύτερος προπονητής περίπου από το τέταρτο έτος σαν αθλήτρια δηλαδή από τα 23 – 24 μου σαν βοηθός δηλαδή.
Ναι, ήμουν αθλήτρια τότε ακόμα, αλλά εκτελούσα και χρέη βοηθού προπονητού, δηλαδή όσοι προχωρούσανε σωστά και θέλανε να ασχοληθούν με το κομμάτι της προπονητικής αναλαμβάναμε από τότε να προπονούμε αρχάριους και να τους φτάνουμε μέχρι ένα σημείο για να μπορούμε μετά να συνεχίσουμε μόνοι μας. Σαν πρώτη προπονήτρια σε σύλλογο έχω από το 2012.
Όταν ήρθες στη Κατερίνη η αντιμετώπιση του αντικειμένου της πυγμαχίας ποια ήταν;
Η Κατερίνη ήταν ένας χώρος που δεν είχε μεγάλη σχέση με την πυγμαχία και γενικότερα τα μαχητικά αθλήματα ,πόσο μάλλον να υπάρχει και γυναίκα προπονήτρια, υπάρχει προκατάληψη. Το ότι μια γυναίκα δε μπορεί να με μάθει να χτυπάω.Υπάρχει μια φήμη ότι οι γυναίκες είμαστε αδύναμες δεν ισχύει, ή ότι δεν είμαστε τόσο κοντά στο μαχητικό κομμάτι.
Ερχόμαστε στο κόσμο για να αντέξουμε τους μεγαλύτερους πόνους που υπάρχουνε, της γέννας, ερχόμαστε στον κόσμο για να μεγαλώσουμε παιδιά, άρα διδάσκουμε, δίνουμε έμπνευση στηρίζουμε τον σύζυγο μας, έτσι πάει αυτό. Δε γίνεται λοιπόν μια γυναίκα που έρχεται στον κόσμο για ένα τόσο δύσκολο έργο να μην είναι πιο σκληρή από τους άντρες παρόλα αυτά σκληρή σαν άνθρωπος Εξακολουθεί να ισχύει ότι οι άντρες έχουν μεγαλύτερο μυϊκό σύστημα και συνάμα φυσικά έχουν περισσότερη δύναμη .
Χρησιμοποίησες πολλές φορές τη λέξη δυναμισμό.
Η λέξη δυναμισμός. Καταρχάς όσοι ασχοληθούν με τη πυγμαχία είτε είναι καλοί είτε όχι πρέπει να έχουν αυτό το μαχητικό κομμάτι το να μη φοβούνται να καταπονηθούν γιατί οι προπονήσεις είναι σκληρές να μη φοβούνται να ματώσουν να μη φοβούνται να ιδρώσουν να μη φοβούνται να αφήσουν άλλα πράγματα στην άκρη, τώρα μιλάω για το αγωνιστικό κομμάτι, να αφήσουν άλλα πράγματα στην άκρη και να βάλουν προτεραιότητες. Γιατί η προπόνηση της πυγμαχίας σε αγωνιστικό επίπεδο πάντοτε είναι πιο απαιτητική από οποιοδήποτε άλλο άθλημα. Θες προπόνηση του στίβου, θες αντανακλαστικά του τενίστα, θες αντοχές του ποδοσφαιριστή αλλά θες ταυτόχρονα και όλη τη προπόνηση που πρέπει να κάνει ένας πυγμάχος. Είναι μεγάλος συνδυασμός.
Έρχομαι εγώ για να γραφτώ στη σχολή ποια είναι τα κριτήρια που θα κρίνεις εσύ ότι εγώ μπορώ να κάνω το βήμα παραπάνω
Καταρχάς δε θα βάλω ταμπέλα σε οποιαδήποτε παιδί θα έρθει. Το βασικότερο στοιχείο για εμένα που θα δω σε έναν άνθρωπο είναι ο χαρακτήρας του. Στο πόσο επίμονος είναι στο να προσπαθεί να καταφέρει κάτι γιατί υπάρχουν πολλά παιδιά τα οποία είναι ταλέντα όμως δε προσπαθούνε με αποτέλεσμα να φτάνουν μέχρι ένα σημείο και έρχονται παιδιά τα οποία το έχουν λιγότερο όμως έχουνε πάρα πολύ μεγάλη αγάπη για αυτό που κάνουν και τελικά καταφέρνουν να νικήσουν τα ταλέντα τα οποία «τεμπελιάζουν» οπότε δε μπορώ να βάλω ένα παιδί ή πιο μεγάλο που θα έρθει, ένα σχόλιο, μία ταμπελίτσα ότι εσύ το έχεις ή εσύ δε το έχεις ,γιατί η ζωή μας διαψεύδει και κυρίως ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι αυτός που μας διαψεύδει. Εγώ θα κοιτάξω ένα παιδί να με ακούει, να βλέπω ότι έχει αγάπη για αυτό που κάνει και ότι επιμένει να πετύχει στο καλύτερο δυνατό που μπορεί .
Δε ξέρω για τα άλλα μαχητικά αθλήματα, θα μιλήσω για αυτά που ασχολούμαι. Σίγουρα σε κάνει καλύτερο άνθρωπο γιατί καταρχάς ελέγχεις πλέον τον δυναμισμό σου να μην πω το ταπεραμέντο σου ή τις εκρήξεις σου σαν άνθρωπος, γιατί όλοι τις έχουμε είτε λίγο είτε πολύ. Μαθαίνεις σαν άνθρωπος να ελέγχεις το πότε θα βγάλεις τις εκρήξεις σου. Το αν αξίζει τον κόπο να θυμώσεις και το αν αξίζει τον κόπο να πιαστείς στα χέρια. Σε μαθαίνει να ελέγχεις τα πάντα. Όταν ξέρεις τι μπορείς να κάνεις με τα χέρια σου, γιατί τα χέρια ενός πυγμάχου είναι φονικό όπλο μιλάω πάντοτε σε αγωνιστικό επίπεδο ενός φτασμένου πυγμάχου, όταν ξέρεις λοιπόν τι μπορείς να κάνεις με το σώμα σου. Ξέρεις πλέον ότι δε μπορείς πλέον να κάνεις χρήση σε ανθρώπους που δεν έχουν το ίδιο προνόμιο με εσένα και κάπως να αποφύγεις οποιαδήποτε συμπλοκή, δε θες να φτάσεις και να αναλύσεις τις διαφορές του με τα χέρια.
Γήπεδο δεν υπάρχει;
Πού κάνετε προπόνηση;
Μας παραχωρεί τον χώρο ο κύριος Παραστατίδης στο σύλλογο Ο ΓΑΣ Ολύμπιος Μαχητής μας δίνει κάποιες ώρες δεν είναι εξειδικευμένος χώρος για πυγμαχία δε χρειάζεται όμως κάτι το ιδιαίτερο
Γενικότερα στη Κατερίνη ή στην ευρύτερη περιοχή της Πιερίας υπάρχει κάποιος που να ασχολείται με τη πυγμαχία;
Πλέον έχω αρχίσει να εκπλήσσομαι και εγώ ,στην αρχή ήταν κάτι το εξωπραγματικό τώρα βλέπω και ειδικά όταν με γνωρίζουνε και οι μαμάδες και οι μπαμπάδες, φέρνουν τα παιδιά τους γιατί εμένα κατά κύριο λόγο με ενδιαφέρουν τα παιδιά, από εκεί θα ξεκινήσουμε είναι η εξέλιξη μας. Βλέπω ότι σίγα – σιγά και οι εποχές αλλάζουν ο δυναμισμός βγαίνει παραπάνω γιατί οι εποχές γίνονται δύσκολες και ένα κομμάτι που χρειαζόμαστε όλοι μας είναι να γίνουμε λίγο πιο μαχητικοί και να παλεύουμε λίγο παραπάνω, να μπορούμε να αντεπεξέλθουμε.
Από το facebook ,το τηλέφωνο που είναι 6989438126 και στην Ι Δραγούμη 8 για την Κατερίνη,
διδάσκω και στο Αιγίνιο και στον Αϊ Σπυρίδωνα,το καλοκαίρι εκεί με βοηθάει και ο Νίκος είναι ένας εκκολαπτόμενος προπονητής
Υπάρχει ταλέντο στην Ελλάδα;
Υπάρχει ταλέντο στην Ελλάδα το θέμα είναι ότι όπως και σε πολλά άλλα πράγματα στην Ελλάδα είναι ανεκμετάλλευτα τα ταλέντα μας και τα στέλνουμε στο εξωτερικό.
Α: Εγώ θα πω ότι ο χώρος της πυγμαχίας είναι ένας χώρος ο οποίος είναι πραγματικά υπέροχος το είπα και πιο πριν βέβαια ,θεωρώ ότι το ρίνγκ είναι σαν τη ζωή, στη ζωή πρέπει να παλέψεις για να κερδίσεις κάποια πράγματα για να φτάσεις σε ένα σημείο πρέπει να κουραστείς και πρέπει να αγωνιστείς, το βασικότερο για εμένα είναι να αγωνίζεσαι, η μόνη διαφορά είναι ότι στο ρίνγκ αν χτυπήσουνε πισώπλατα ή κάτω από τη ζώνη παίρνουνε τιμωρία ενώ στη ζωή αυτό δεν ισχύει. Θεωρώ σίγουρα ότι σε κάνει καλύτερο άνθρωπο σε μαθαίνει κανόνες σε μαθαίνει να σέβεσαι κυρίως τον συνάνθρωπο σου το χώρο σου τη ζωή σου, τους μεγαλύτερους, τους μικρότερους Όταν παίζει ένας μεγάλος με έναν μικρό μαθαίνει ο μεγάλος να μη χτυπάει τον μικρό. Και βλέπεις ακόμα και σε παιδάκια έξι χρόνων και τέσσερα χρονών που είναι πάρα πολύ μικρές ηλικίες ο μεγάλος να προσέχει τον μικρό. Να μη τον χτυπάει να τον αφήνει να κάνει παιχνίδι ο μικρός πολύ όμορφο και πολύ βασικό. Είναι ένας χώρος με τον οποίο μπορείς να γυμναστείς σώμα και πνεύμα είναι χώρος με τον οποίο μπορείς να μάθεις να προστατεύεις τον εαυτό σου και κυρίως να κερδίσεις πάρα πολλά για τη ζωή σου. Έμενα δε μου λέει τίποτα το να βγάλω όσους μπορώ πρωταθλητές από το να μάθω σε ένα παιδί ,που πήρε από εμένα και κατάφερε να κάνει κάτι στη ζωή του παραπάνω. Το βασικό όταν έρχεται μια μαμά και μου λέει ξέρεις κάτι ο γιος μου που από εκεί που όλα τα παιδάκια τον είχανε στη γωνία και τον χτυπούσαν τώρα πλέον αντιδράει. Όχι με το να κάνει φασαρία αντιδράει και πλέον δε τον πειράζουν. Έχει αυτοπεποίθηση ή το παιδί μου που ήταν επιθετικό πλέον έχει σταματήσει να είναι επιθετικό. Για εμένα δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από αυτό. Όλα τα υπόλοιπα έρχονται δεύτερα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου